IK HEB HET GEDAAN!!
voor al jullie nieuwsgierige zieltjes, ik heb de onbekende man eindelijk een mailtje gestuurd.
En wat voor een!
Eigenlijk was ik nog best onder de indruk van mijn eigen taalkundige wonderen die ik in de mail heb tentoongespreid.
Ik was tegelijk cool en vriendelijk, ik heb duidelijk gemaakt dat ik me erin gebluft heb zonder dat het een moetje leek, en ik was persoonlijk en afstandelijk. Op die manier kwam ik ook niet wanhopig over (hoop ik dan toch).
Nu is het afwachten op de volgende stap maar die ligt bij hem!
dinsdag 27 oktober 2009
zaterdag 24 oktober 2009
weer levend
Vier weken ben ik ziek geweest!!!!
Vier weken!
Daar droomt echt niemand van, geloof me.
In het begin was ik niet echt ziek, alleen een beetje kwakkelend. Na een paar dagen kreeg ik echt griep, maar dat zakte na een dag of 3 wel weer een beetje weg. Om na een dag of 2-3 weer opnieuw in een koortsfase weg te trekken.
Na drie weken sappelen ben ik toch maar naar de huisarts gegaan.
Mijn eigen huisarts was op vakantie (altijd als ik langs wil komen) dus ik kon bij een vervanger terecht. Normaal gesproken is de vervanger een hele begripvolle jonge vrouw maar nu was het een grumpy old man. Onvoorstelbaar, ik wist niet dat ze zo nog bestonden. Met een bruin ribjasje met elleboogstukjes (jaja) en een snor.
Voor het eerst in mijn leven werd ik helemaal nagekeken, temperatuur, bloeddruk, longonderzoek, helemaal beluisterd en beklopt, nog nooit meegemaakt.
Conclusie: " mevrouw, u heeft een beginnend longontstekinkje en waarschijnlijk Mexicaanse griep, maar ja, we testen het niet meer aangezien het een grote reclamespot voor de griepprik is geweest. U zult er niet aan dood gaan maar ik geef u een kuurtje om de longen wat te kalmeren zodat u geen bronchitis er aan over houdt."
Gelukkig heeft hij het goed gezien, ik ben behoorlijk opgeknapt van het kuurtje, en de griep is na een laatste opwelling koorts en pijn de afgelopen week.
Sinds donderdag voel ik me weer wat beter en wat een opluchting! Ik begon bijna te wennen aan mijn minne gezondheid van de afgelopen weken. Om 21.00 naar bed, kan toch best als je halverwege de 30 bent. Te moe om naar het werk te fietsen, ach gewoon slecht geslapen.
Donderdag sprong ik uit bed, hoestend welliswaar, maar wel met een hupje. Op de fiets de dag begonnen, schrapend en hoestend maar gehaald.
Vrijdag zelfs helemaal op tijd (5.30) opgestaan en lekker op tijd op school.
Wat een fijn gevoel, een gezond lijf!
Nu kan ik weer verder met mijn leven, aangezien dat, om de een of andere reden, ook een beetje op pauze op heeft gehangen.
Vier weken!
Daar droomt echt niemand van, geloof me.
In het begin was ik niet echt ziek, alleen een beetje kwakkelend. Na een paar dagen kreeg ik echt griep, maar dat zakte na een dag of 3 wel weer een beetje weg. Om na een dag of 2-3 weer opnieuw in een koortsfase weg te trekken.
Na drie weken sappelen ben ik toch maar naar de huisarts gegaan.
Mijn eigen huisarts was op vakantie (altijd als ik langs wil komen) dus ik kon bij een vervanger terecht. Normaal gesproken is de vervanger een hele begripvolle jonge vrouw maar nu was het een grumpy old man. Onvoorstelbaar, ik wist niet dat ze zo nog bestonden. Met een bruin ribjasje met elleboogstukjes (jaja) en een snor.
Voor het eerst in mijn leven werd ik helemaal nagekeken, temperatuur, bloeddruk, longonderzoek, helemaal beluisterd en beklopt, nog nooit meegemaakt.
Conclusie: " mevrouw, u heeft een beginnend longontstekinkje en waarschijnlijk Mexicaanse griep, maar ja, we testen het niet meer aangezien het een grote reclamespot voor de griepprik is geweest. U zult er niet aan dood gaan maar ik geef u een kuurtje om de longen wat te kalmeren zodat u geen bronchitis er aan over houdt."
Gelukkig heeft hij het goed gezien, ik ben behoorlijk opgeknapt van het kuurtje, en de griep is na een laatste opwelling koorts en pijn de afgelopen week.
Sinds donderdag voel ik me weer wat beter en wat een opluchting! Ik begon bijna te wennen aan mijn minne gezondheid van de afgelopen weken. Om 21.00 naar bed, kan toch best als je halverwege de 30 bent. Te moe om naar het werk te fietsen, ach gewoon slecht geslapen.
Donderdag sprong ik uit bed, hoestend welliswaar, maar wel met een hupje. Op de fiets de dag begonnen, schrapend en hoestend maar gehaald.
Vrijdag zelfs helemaal op tijd (5.30) opgestaan en lekker op tijd op school.
Wat een fijn gevoel, een gezond lijf!
Nu kan ik weer verder met mijn leven, aangezien dat, om de een of andere reden, ook een beetje op pauze op heeft gehangen.
donderdag 1 oktober 2009
blind date
hoi,
ik ben Wendie en ik heb je naam gekregen van een vriendin die jou wel geschikt vindt voor mij??
hoi,
Lola heeft mij jouw mailadres gegeven omdat zij denkt dat wij elkaar wel eens aardig kunnen vinden????
Hoi,
je kent me niet, en ik jou ook niet maar daar kunnen we verandering in brengen natuurlijk???
Hoi,
Zullen we een keer wat afspreken om de grote wederzijdse onbekendheid op te heffen?????
Hoi,
We zijn gekoppeld door een wederzijdse kennis, ik zal iets over mezelf vertellen en dan hoop ik dat ik snel iets van je hoor?????
Hoi,
Hoe begin je in vredesnaam een mail aan iemand die je niet kent?
Sterker nog, een mailtje aan iemand waar je niks van weet behalve een naam en een e-mail adres?
Mijn oproepen voor een leuke man hebben me een mailadres opgeleverd. En aangezien ik geen watje wil zijn (na al dat geroep over daten enzo) ben ik van mening dat ik deze manspersoon moet contacteren. Maar goed, ik denk er nu al een paar dagen over na waar ik mee moet beginnen. Ik heb namelijk echt geen idee wat ik allemaal moet vermelden. Ik snap dat ik niet in detail hoef te treden maar, net als met internetprofielen, is het nogal precair wat je van je zelf laat zien. Ik weet ook niet of de man in kwestie weet dat zijn gegevens zijn doorgegeven, daar deed de doorgever in kwestie nogal geheimzinnig over.
Misschien maakt het ook wel niet uit, is ie zo overdonderd dat ie het geweldig vindt of schrikt ie zo dat het bij voorbaat al kansloos is. Anyway, ik stuur een mail, met daarin mijn email adres, en hoe het gegaan is, wat algemene info en de rest laat ik aan hem. Niks te verliezen, er kan niks verkeerd, toch?!
Vanavond stuur ik het mailtje, echt waar!
ik ben Wendie en ik heb je naam gekregen van een vriendin die jou wel geschikt vindt voor mij??
hoi,
Lola heeft mij jouw mailadres gegeven omdat zij denkt dat wij elkaar wel eens aardig kunnen vinden????
Hoi,
je kent me niet, en ik jou ook niet maar daar kunnen we verandering in brengen natuurlijk???
Hoi,
Zullen we een keer wat afspreken om de grote wederzijdse onbekendheid op te heffen?????
Hoi,
We zijn gekoppeld door een wederzijdse kennis, ik zal iets over mezelf vertellen en dan hoop ik dat ik snel iets van je hoor?????
Hoi,
Hoe begin je in vredesnaam een mail aan iemand die je niet kent?
Sterker nog, een mailtje aan iemand waar je niks van weet behalve een naam en een e-mail adres?
Mijn oproepen voor een leuke man hebben me een mailadres opgeleverd. En aangezien ik geen watje wil zijn (na al dat geroep over daten enzo) ben ik van mening dat ik deze manspersoon moet contacteren. Maar goed, ik denk er nu al een paar dagen over na waar ik mee moet beginnen. Ik heb namelijk echt geen idee wat ik allemaal moet vermelden. Ik snap dat ik niet in detail hoef te treden maar, net als met internetprofielen, is het nogal precair wat je van je zelf laat zien. Ik weet ook niet of de man in kwestie weet dat zijn gegevens zijn doorgegeven, daar deed de doorgever in kwestie nogal geheimzinnig over.
Misschien maakt het ook wel niet uit, is ie zo overdonderd dat ie het geweldig vindt of schrikt ie zo dat het bij voorbaat al kansloos is. Anyway, ik stuur een mail, met daarin mijn email adres, en hoe het gegaan is, wat algemene info en de rest laat ik aan hem. Niks te verliezen, er kan niks verkeerd, toch?!
Vanavond stuur ik het mailtje, echt waar!
Abonneren op:
Posts (Atom)
