Hoera hoera hoera, ik heb een nieuwe baan.
Vanaf 1 oktober werk ik bij de bibliotheek in Eindhoven als assistent manager Vestigingen. Ik ben dolgelukkig ;-)
De bibliotheek is altijd een van mijn lievelings plekjes geweest om te zijn en nu mag ik voortaan 4 dagen in de week daar doorbrengen. Ik krijg een eigen kantoortje, voor mij alleen met een eigen bureau (voor het eerst in mijn leven). Geweldig.
Vrijdag ben ik gebeld dat ik aangenomen ben en gisteren heb ik een arbeidsvoorwaardengesprek gehad. Alles is in kannen en kruiken nu.
Twintig uur werken in de week en ruimte om me bezig te houden met dolgelukkig. Ik heb er ontzettend veel zin in en kan haast niet wachten tot het zo ver is.
dinsdag 26 augustus 2008
woensdag 20 augustus 2008
zondag 17 augustus 2008
De vakantie zit erop en we zijn weer thuis! HEERLIJK.
Ondanks de regen hebben we toch een hele fijne tijd gehad maar ik ben ook erg blij dat het er weer op zit.
Morgen beginnen we weer met het gewone leven. Vandaag is het nog was- en rommeldag en dan morgen: Naar school en werken. Ik kan nou niet zeggen dat ik overloop van de zin om weer te gaan werken maar ik ben wel erg gerust dat het normale ritme weer zijn weg gaat vinden in mijn leven. Vakantie is naast enorm plezierig ook de meest ongeorganiseerde tijd van het jaar (al is kerst nog net een tikkie erger). Het hele slaap, eet en dagritme ligt volkomen door de war. Maar vanaf morgen is dat weer afgelopen.
Zal ik iets over de vakantie vertellen? Het was allemaal niet zo heel spannend hoor. Anke heeft een week lang een kinderprogramma gevolgd en padden gezocht en ik heb me bezig gehouden met artistiek fotograferen. Je leest het goed, artistiek fotograferen, dat heeft dus niks te maken met mooie plaatjes maken maar plaatjes met een onderwerp, plaatjes die bijzonder zijn of plaatjes die iets te zeggen hebben. En binnen de context waren dat dan ook wel mooie plaatjes. Maar nu ben ik weer thuis en kijk ik naar de srapels foto's die ik heb gemaakt en denk ik ....... 'tja, toen was het heeel bijzonder maar nu lijkt het meer rommel' En dat zet me gelijk weer met mijn beide benen op de grond. Ik ben geen fantastische fotograaf en morgen moet ik gewoon weer werken voor mijn geld. Ontnuchterend maar ook wel fijn, alles gewoon weer bij het oude.
Ondanks de regen hebben we toch een hele fijne tijd gehad maar ik ben ook erg blij dat het er weer op zit.
Morgen beginnen we weer met het gewone leven. Vandaag is het nog was- en rommeldag en dan morgen: Naar school en werken. Ik kan nou niet zeggen dat ik overloop van de zin om weer te gaan werken maar ik ben wel erg gerust dat het normale ritme weer zijn weg gaat vinden in mijn leven. Vakantie is naast enorm plezierig ook de meest ongeorganiseerde tijd van het jaar (al is kerst nog net een tikkie erger). Het hele slaap, eet en dagritme ligt volkomen door de war. Maar vanaf morgen is dat weer afgelopen.
Zal ik iets over de vakantie vertellen? Het was allemaal niet zo heel spannend hoor. Anke heeft een week lang een kinderprogramma gevolgd en padden gezocht en ik heb me bezig gehouden met artistiek fotograferen. Je leest het goed, artistiek fotograferen, dat heeft dus niks te maken met mooie plaatjes maken maar plaatjes met een onderwerp, plaatjes die bijzonder zijn of plaatjes die iets te zeggen hebben. En binnen de context waren dat dan ook wel mooie plaatjes. Maar nu ben ik weer thuis en kijk ik naar de srapels foto's die ik heb gemaakt en denk ik ....... 'tja, toen was het heeel bijzonder maar nu lijkt het meer rommel' En dat zet me gelijk weer met mijn beide benen op de grond. Ik ben geen fantastische fotograaf en morgen moet ik gewoon weer werken voor mijn geld. Ontnuchterend maar ook wel fijn, alles gewoon weer bij het oude.
donderdag 7 augustus 2008
Komkommertijd
komkommertijd: periode in de zomer waarin er weinig nieuws is.( Van Dale online woordenboek)
Dit is de perfecte omschrijving van mijn leven op dit moment. Er is niks maar dan ook niks te melden omdat er werkelijk helemaal niks gebeurt.
Ik heb vakantie, dus ik ben thuis. Ik ga morgen op vakantie dus het enige waar ik me al dagen mee bezig houd is inpakken. Ik ben niet zo goed in op vakantie gaan, vandaag dat ik het ook zelden doe. Ik word er onrustig en nerveus van en bovendien heb ik een enorme hekel aan al dat gedoe vooraf. Om het mezelf lekker moeilijk te maken ga ik met de tent. Lekker primitef een beetje rondrommelen in de natuur ergens in Nederland. Het gorte voordeel van kamperen is dat alles zo lekker los en flodderig kan. Je wordt neit schoon in een campingdouche dus dat poog ik maar niet, ik douche voor de ilusie en om de geur enigzins binnen de perken te houden. Je loopt er altijd gekreukeld bij aangezien je spullen altijd opgefrot in een tas zitten en met eten maak je er ook maar wat van aangezien je zonder koelkast leeft blijft het beperkt tot soep en macaroni. Na een week heb ik het er helemaal mee gehad en ben ik bereblij dat ik weer naar huis mag en dat is ook wat waard.
Dit jaar heb ik mezelf ervan weten te overtuigen dat het stukken beter zal gaan dan vorige jaren. Mijn ervaringen zijn namelijk niet denderend. Vorig jaar ben ik niet weggeweest, ik had een puppy gekocht en 3 weken de tijd om het beestje een beetje aan ons te laten wennen.
Het jaar ervoor ben ik, als alleenstaaande moeder, met mijn kind naar een normale camping gegaan. Mijn dochter had haar arm in het gips en het regende, en regende, en regende en het regende nog meer. Dat was de eenzaamste afschuwelijkste vakantie ooit. Maar de vakanties de jaren ervoor tekenden zich ook niet door lieflijke huiselijkheid. We zijn een keer weggewaaid met de tent. We zijn een keer weggeregend. En voor deze kampeer ervaringen ben ik enkele keren naar een ver weg land geweest waar ik na 4-5 dagen ziek werd van de heimwee. Vakantie is dus helemaal mijn ding!
Dit jaar gaat het anders. Ik heb mooi weer besteld en we gaan naar een plek waar allerlei leuke dingen te doen zijn. Mijn dochter mag zich een week laten bezighouden door een team van leuke kinderanimeertypes en ik ga een fotocursus doen. Ik heb er wonder boven wonder enorm veel zin in.
Dit is de perfecte omschrijving van mijn leven op dit moment. Er is niks maar dan ook niks te melden omdat er werkelijk helemaal niks gebeurt.
Ik heb vakantie, dus ik ben thuis. Ik ga morgen op vakantie dus het enige waar ik me al dagen mee bezig houd is inpakken. Ik ben niet zo goed in op vakantie gaan, vandaag dat ik het ook zelden doe. Ik word er onrustig en nerveus van en bovendien heb ik een enorme hekel aan al dat gedoe vooraf. Om het mezelf lekker moeilijk te maken ga ik met de tent. Lekker primitef een beetje rondrommelen in de natuur ergens in Nederland. Het gorte voordeel van kamperen is dat alles zo lekker los en flodderig kan. Je wordt neit schoon in een campingdouche dus dat poog ik maar niet, ik douche voor de ilusie en om de geur enigzins binnen de perken te houden. Je loopt er altijd gekreukeld bij aangezien je spullen altijd opgefrot in een tas zitten en met eten maak je er ook maar wat van aangezien je zonder koelkast leeft blijft het beperkt tot soep en macaroni. Na een week heb ik het er helemaal mee gehad en ben ik bereblij dat ik weer naar huis mag en dat is ook wat waard.
Dit jaar heb ik mezelf ervan weten te overtuigen dat het stukken beter zal gaan dan vorige jaren. Mijn ervaringen zijn namelijk niet denderend. Vorig jaar ben ik niet weggeweest, ik had een puppy gekocht en 3 weken de tijd om het beestje een beetje aan ons te laten wennen.
Het jaar ervoor ben ik, als alleenstaaande moeder, met mijn kind naar een normale camping gegaan. Mijn dochter had haar arm in het gips en het regende, en regende, en regende en het regende nog meer. Dat was de eenzaamste afschuwelijkste vakantie ooit. Maar de vakanties de jaren ervoor tekenden zich ook niet door lieflijke huiselijkheid. We zijn een keer weggewaaid met de tent. We zijn een keer weggeregend. En voor deze kampeer ervaringen ben ik enkele keren naar een ver weg land geweest waar ik na 4-5 dagen ziek werd van de heimwee. Vakantie is dus helemaal mijn ding!
Dit jaar gaat het anders. Ik heb mooi weer besteld en we gaan naar een plek waar allerlei leuke dingen te doen zijn. Mijn dochter mag zich een week laten bezighouden door een team van leuke kinderanimeertypes en ik ga een fotocursus doen. Ik heb er wonder boven wonder enorm veel zin in.
zondag 3 augustus 2008
EEN WONDER
Er is een ongelooflijk wonder gebeurd, ik zal het uitleggen.
Ik ben nogal een bijgelovige ziel, en gelovig en gevoelig. Ik ben dus ook al een tijdje erg geinteresseerd in het "vraag en je zult ontvangen" principe. Denk aan 'the secret', de wet van aantrekkingskracht en dat soort theorien. Ik vind het erg prettig om te geloven dat ik mijn leven in eigen hand heb. Om die reden probeer ik wat ik wil altijd zo duidelijk mogelijk te vragen wat ik wil, leuke man, fijne baan, dat soort dingen. Vandaag had ik een beetje de pe in, geen idee waarom maar ik voelde me een beetje rot, eenzaam en verlaten. Ik heb gevraagd om een oppepper. Iets, een teken of zo waar ik lekker blij van wordt. Ik hoopte eigenlijk op een reactie op een sollicitatie die ik onlangs heb gedaan maar die zat niet bij de post, alleen rekeningen. Daar knapte ik niet echt van op. Om mezelf wat op te fleuren ben ik naar de bibliotheek gegaan, van een boel boeken om me heen knap ik altijd wel op. En wat gebeurder er onderweg? Ik vind het echt geweldig. Tijdens het fietsen kijk om me heen en opeens zie ik daar, op de stoep iets liggen om te stoppen. Er lag daar een knisperig, nieuw briefje van 50 euro in de wind te wapperen. als ik om me heen kijk is er geen mens te bekennen. Ik stap van mijn fiets, kijk nog eens om me heen maar nog steeds geen mens. Ik bekijk het briefje goed maar volgens mij is het echt. HET IS ECHT!!! IK HEB GEWOON 50 EURO gevonden, zomaar!!! Het voelde als een teken, het teken waar ik om gevraagd heb. Ik heb om een teken gevraagd en ik heb 50 euro gevonden. Gelijk in de stad maar een leuk nieuw nagellakje gekocht, om het te vieren. Wat een bijzondere dag, voor een gelovige ziel als ik!
Ik ben nogal een bijgelovige ziel, en gelovig en gevoelig. Ik ben dus ook al een tijdje erg geinteresseerd in het "vraag en je zult ontvangen" principe. Denk aan 'the secret', de wet van aantrekkingskracht en dat soort theorien. Ik vind het erg prettig om te geloven dat ik mijn leven in eigen hand heb. Om die reden probeer ik wat ik wil altijd zo duidelijk mogelijk te vragen wat ik wil, leuke man, fijne baan, dat soort dingen. Vandaag had ik een beetje de pe in, geen idee waarom maar ik voelde me een beetje rot, eenzaam en verlaten. Ik heb gevraagd om een oppepper. Iets, een teken of zo waar ik lekker blij van wordt. Ik hoopte eigenlijk op een reactie op een sollicitatie die ik onlangs heb gedaan maar die zat niet bij de post, alleen rekeningen. Daar knapte ik niet echt van op. Om mezelf wat op te fleuren ben ik naar de bibliotheek gegaan, van een boel boeken om me heen knap ik altijd wel op. En wat gebeurder er onderweg? Ik vind het echt geweldig. Tijdens het fietsen kijk om me heen en opeens zie ik daar, op de stoep iets liggen om te stoppen. Er lag daar een knisperig, nieuw briefje van 50 euro in de wind te wapperen. als ik om me heen kijk is er geen mens te bekennen. Ik stap van mijn fiets, kijk nog eens om me heen maar nog steeds geen mens. Ik bekijk het briefje goed maar volgens mij is het echt. HET IS ECHT!!! IK HEB GEWOON 50 EURO gevonden, zomaar!!! Het voelde als een teken, het teken waar ik om gevraagd heb. Ik heb om een teken gevraagd en ik heb 50 euro gevonden. Gelijk in de stad maar een leuk nieuw nagellakje gekocht, om het te vieren. Wat een bijzondere dag, voor een gelovige ziel als ik!
Abonneren op:
Posts (Atom)
