marathon

Afgelopen zondag was in eindhoven de marathon.
En wij zouden meedoen.
Voor de zomervakantie kon je, als kind bij de buitenschoolse opvang, jezelf, en een ouder, opgeven om mee te lopen in de korein kinderloop. Drie kilometer van de marathon met allemaal kinderen en ouders over het pacours van de marathon. super spannend natuurlijk dus wij hadden ons daar voor opgegeven.
Voorafgaand aan de loop was er de mogelijkheid om een workshop te volgen en een paar keer te oefenen.
Allemaal hartstikke leuk dus daar gaven we ons ook voor op.
De workshop was het startschot voor de aanloop naar de grote dag van de marathon.
Tijdens het warmlopen begon het al een beetje te kriebelen, het was toch wel erg ver. De workshop werd gegeven op de kunstijsbaan waar nog geen kunstijs was dus daar konden we prima op lopen. Maar na een rondje rennen hadden mijn dochter en ik het al wel gezien. En toen moesten we er nog 8 om de 3 kilometer vol te maken. Phoe. Gelukkig waren er een heleboel leuke activiteiten om ons af te leiden van het aankomende leed.

De eerste oefenmiddag moesten we voorbij laten gaan zonder deelname en de tweede oefenmiddag zijn we vergeten. Ondertussen kwam de marathondatum steeds dichterbij en begon ik me toch wel zorgen te maken.
Ik, onsportief en mijn kind, zo mogelijk nog onsportiever of zoals ik mezelf liever voorhoud, erg efficient met lichaamsenergie. En daarnaast totaal niet behoeftig om ons helemaal in het zweet te werken.
Volkomen ongetraind moesten wij deelnemen aan een loopwedstrijd waar we niet voor geoefend hadden en waar ik erg tegenop begon te zien. Mijn dochter had het er ook steeds vaker over. "Het gaat niet om winnen he mam, als je meedoet is dat al goed genoeg."
De week voor het zo ver was begon ik me echt zorgen te maken. en mijn lijf ook. In die week ben ik namelijk zo vaak gevallen (letterlijk omgevallen, gewoon tijdens het wandelen) dat ik geen hele broek meer om mijn billen heb en ik het begon te zien als teken. en zo heb ik het ook opgevat. Een teken dat ik niet mee moet doen aan die marathon, dus heb ik afgezegd. Zelden voelde ik me zo opgelucht dat ik mezelf had ontslagen van een zelfopgelegde plicht.
Voor volgend jaar weet ik zeker, ik heb mijn lesje geleerd, ik geef me nooit meer op voor iets waar ik helemaal niet voor warm loop.

column

De columnwwedstrijd is een aflopende zaak.
Mijn column staat op pagina 9, ik ben vooruit gegaan.
Ik stond op pagina 14 dus ik ben gestegen.
Op de site van viva is een heftige discussie over de eerlijkheid van de columnwedstrijd.
Volgens vele dames gaat het helemaal niet eerlijk, en ik ben het daarmee eens.
De dame die op de eerste plaats staat staat daar al vanaf het begin en er hebben meer dan 2000 mensen op haar gestemd. Voor het contrast, op mij hebben 14 mensen gestemd.
Nou ben ik niet zo verzuurd hoor, ik ben al retetrots op mezelf dat ik heb durven publiceren. Maar het voelt wel oneerlijk. Niemand die nu nog een column uploadt heeft nog een kans. Dus de winnaar is al bekend, al duurt de wedstrijd nog een week.

Een ander ding wat ik heb ontdekt is dat het op internet stikt van de schrijfwedstrijden. Dus als je echt wilt publiceren of iets wilt winnen dan zijn er mogelijkheden genoeg.
Ik vraag me af hoe lang het duurt voor je ontdekt wordt, of voor je de moed verliest. En natuurlijke welke eerste is. In de meeste gevallen de laatste, maar stel je toch voor de eerste. En als dat een paar keer achter elkaar gebeurd dan voel je je toch helemaal de koning te rijk.
Lijkt me geweldig, toch maar eens proberen nog een verhaaltje uit mijn pen te persen.

spannend!

Oehoe,

Ik heb een column geschreven en geplaatst!!
Wow ik laat gewoon een van mijn schrijfsels meedoen aan een wedstrijd.
De viva column wedstrijd.
En je voelt hem al aankomen natuurlijk.
Ik ga jou vragen te stemmen!!
Jajaja, je kunt stemmen op de volgende link: http://www.viva.nl/viva-column/
Er staat een maffe foto van mij bij, dus schrik niet als je me niet herkent, hahaha.
Je moet je aanmelden en inloggen om te mogen stemmen maar dat kost niks (hooguit een paar minuten) en je wordt niet bedolven onder spam als je het doet.
En bedenk goed, je doet het niet alleen voor mij maar ook voor jezelf. Stel je toch eens voor, krantenkoppen vol over deze verpletterende leuke nieuwe columniste van de Viva. en daar heb jij dan aan meegeholpen, das toch een heerlijk vooruitzicht?!
Ow ja, je kunt ook prijs winnen, een prachtige camera, ook leuk toch.

Een klein dingetje, mocht je een van de andere verhalen nou beter vinden, dan... bedenk zelf maar wat je het beste vind. Ik ga je natuurlijk niks verplichten (snik).

De column gaat over mannen, tuurlijk wat anders. Maar meer verklap ik niet want dat zou zonde zijn, dat heb je niks meer om je op te verheugen.
Vooruit houd je niet langer in en STEM WENDIE
(voor alle mensen van mijn oude werk, klinkt bekend he!)